Wat heb ik heerlijk geslapen. Eindelijk. Niets geen regen.

We hebben een 4,5 uur durende rit voor de boeg voordat we weer in Swakopmund zijn. Dit keer in het busje.

Alle mensen van het kamp gaan mee voor de kerstpartij van EHRA. Alleen hebben ze geen idee hoe en wat. Wel is er voor ons vrijwilligers een tafel geboekt.

Na weer lekker thuiskomen in het hostel en een goede douche (voor zover dat gaat in de woestijn) op voor een lunch aan de zee. Het is heerlijk weer en we besluiten met een aantal reisgenoten te gaan wandelen langs de kust. Uiteindelijk belanden we bij een markt. Het zijn net aasgieren, maar toch een paar dingetjes gekocht. Weer ontzettend afgezet maar ok. Alleen had ik geen geld bij me. Tot mijn stomme verbazing krijg ik alles mee en moet ik morgen maar terug komen om te betalen. Wel even foto gemaakt zodat ik hen kan herkennen. Wat een vertrouwen in de mensheid. Maar op zich ook wel slimwant zo verkoop je toch.

In de avondnaar het restaurant. De EHRA staffleden blijken vanavond al hun feest te hebben en zitten in een andere zaal. Maar ze komen vaak even langs. Er is een muzikant die lekkere muziek speelt. De sfeer zit er goed in.

Rond 22 uur stopt de muzikant en bloedt het feest een beetje dood. Maar niet voor ons vrijwilligers en voor Markus en Andrea. Op naar een hele foute tent. Lis, Andrea en ik gaan helemaal los. Tot dat er opeens drie forse mijnwerkers voor onze neus staan. Zo schattig, maar ook zo knullig. Al gauw henlaten staan en weer verder gedanst. Rond 2 uur vertrokken, nageschreeuwd door onze drie mannen. Dont’ go, don’t go. Wat denk je zelf.