Het is nu maandagochtend. Wonderbaarlijkgoed geslapen in het vliegtuig. Maar blij om weer thuis te zijn.

Wat een avontuur de afgelopen twee weken. Moeilijk om deze ervaring te omschrijven.

Veel mensen zijn erg enthousiast over Namibië. Ik sluit me hier bij aan. Een van de mensen die ik sprak op het vliegveld in Walvisbaai gaf het mooi aan: Namibië is Afrika voor beginners. Een redelijk stabiel land waar de inwoners en dieren een weg gevonden hebben om met elkaar om te gaan. Zonder al te veel corruptie. Slechts 2,5 miljoen mensen in een groot land.

Magnifiek die kleuren van de natuur, de dieren die er vrij rondlopen, de gastvrije vriendelijke mensen.

Voor mij persoonlijk is dit een pittige maar onvergetelijke ervaring geweest. Via een project als EHRA Desert Elephants kom je op plekken waar weinigen komen. Ervaar je hoe je met weinig rond kan komen en word je bewust van de hardheid van de natuur en de situaties waar de inwoners van Namibië mee te maken hebben. En je ervaart hoe heerljk het is om even niet bereikbaar te zijn en om niet te weten hoe laat het precies is. Om tijd te hebben voor goede gesprekken met onbekenden, om te leren van andere culturen en ondanks de verschillen samen geëmotioneerd te worden. Om de blijdschap te zien van het EHRA team wanneer het baby olifantje is gevonden, om de inwoners opgetogen te zien over de regen, om groepsgenoten te zien huilen van geluk bij een mooie zonsondergang enom deelgenoot te zijn van de afscheidsweek van Chris en Christine. En uiteraard ook de voldoening om samen een muur te bouwen in de snikhete zon.

En vergeet niet het mentale stuk. Je leert jezelf weer goed kennen als er onverwachte dingen gebeuren waarmee je moet dealen. Zoals het niet vertrekken van je vlucht en weten dat je werktechnisch een beetje in de problemen komt. Zoals de omgeving waarin je slaapt. Om alles te proberen te accepteren in het tempo van Afrika. Het is hoe je er zelf mee omgaat.

EHRA en daarmee de olifanten in het Damara gebied zijn mede afhankelijk van vrijwilligers. Vrijwilligers die zich inzetten voor de conservatie en daarmee voor het welzijn van de olifanten. En waardoor EHRA mede ook voorlichting kan geven over de olifanten. Door projecten als het PEACE project en de bescherming van waterputten leren de inwoners van Namibië de olifanten te accepteren en worden daardoor de olifanten geholpen. Dat ik hier een kleine bijdrage aan heb mogen en kunnen leveren zal me altijd bij blijven. Het gevoel dat er allemaal olifanten vrij rondlopen en dat wij deze olifanten vrij hebben mogen zien rondlopen is onbeschrijflijk. En natuurlijk zie je dat ook in natuurreservaten, maar niet zoals wij de olifanten hebben mogen zien. Dagen rondrijden zonder iemand te zien behalve de dieren geeft zo’n immens gevoel van vrijheid maar ook van nietigheid. In het basiskamp slapen in een boomhutterwijl de olifanten om je heen lopen.

Heel erg dank aan alle vrienden en familie die mij hebben geholpen met de mentale ondersteuning en de spulletjes. En ook aan Elle van Travel Active voor het geven van het laatste mentale setje om gewoon te gaan. Ik had dit niet willen missen.